Dodatkowe obowiązki marketplace'ów

Dyrektywa Omnibus definiuje termin „marketplace”, czyli określenie na internetowe platformy handlowe spełniające cztery kryteria:

• łączenie niezależnych grup klientów i sprzedawców,
• przeprowadzanie sprzedaży i zakupu na podstawie bezpośredniego kontaktu między tymi grupami,
• brak samodzielnej produkcji towarów przez dostawcę serwisu.

Zgodnie z nowymi przepisami tego typu platformy powinny przekazać użytkownikom informacje o:

• statusie przedsiębiorcy sprzedawców,
• braku ochrony konsumentów, gdy towary nie są oferowane przez przedsiębiorcę,
• zasadach podziału obowiązków między klientem a sprzedawcą,
• kryteriach plasowania.

Co się zmienia

Nowe przepisy wprowadzają pojęcie internetowych platform handlowych (które świadczą usługi online marketplace). Wyróżnić można cztery podstawowe kryteria niezbędne, aby zaklasyfikować usługę jako online marketplace. Po pierwsze, za pośrednictwem platformy musi dojść do połączenia niezależnych grup klientów i sprzedawców. Po drugie, kupujący i sprzedający wchodzą ze sobą w bezpośrednie interakcje, aby zainicjować i zrealizować transakcję. Po trzecie, platforma zapewnia ramy instytucjonalne i regulacyjne dla transakcji. Po czwarte, dostawca serwisu sam nie produkuje towarów, nie oferuje usług ani nie handluje w przeważającym stopniu towarami lub usługami na tej platformie.

Zgodnie z nowymi przepisami internetowe platformy handlowe to strony internetowe i aplikacje, które przynajmniej częściowo służą do zawierania umów między konsumentami i przedsiębiorcami innymi niż przedsiębiorca prowadzący marketplace (w modelu B2C) oraz między osobami fizycznymi, które nie są przedsiębiorcami (w modelu C2C). Nowe regulacje nie ograniczają się do klasycznych stron z ofertami klientów platformy. Obejmują również części stron oraz aplikacje, więc także rozwiązania, w których usługi handlu internetowego nie są podstawową funkcją.

Przedsiębiorcy, którzy prowadzą internetowe platformy handlowe, muszą zrealizować dodatkowe obowiązki informacyjne. W szczególności powinni przekazać swoim użytkownikom:

• status drugiej strony umowy, czyli informację, czy podmiot, który oferuje towary, usługi lub treści cyfrowe na internetowej platformie handlowej, jest przedsiębiorcą. Dostawca platformy nie musi tego szczególnie weryfikować – wystarczy, że odbierze odpowiednie oświadczenie,
• informacje o braku zastosowania prawa ochrony konsumentów – jeśli to nie przedsiębiorca oferuje towary, usługi lub treści cyfrowe w marketplace,
• zasady podziału obowiązków związanych z umową, którą konsument zawiera na internetowej platformie handlowej, między podmiotem oferującym towary, usługi lub treści cyfrowe a dostawcą marketplace,
• kryteria ustalania, w jakiej kolejności będą wyświetlane wyniki wyszukiwania (plasowania). Informacje należy udostępnić w specjalnej części interfejsu internetowego, bezpośrednio i łatwo dostępnej ze strony z prezentacją ofert. Więcej na temat tego obowiązku piszemy w sekcji Plasowanie i ujawnianie płatnej reklamy.